Docente in Coronatijden ; het nieuwe normaal

Tekst geschreven door Ynte De Maeyer – docente Frans voor eerstejaarsstudenten Organisatie & Management (OM)

Het is woensdagochtend 10u30, en de les Communication professionnelle in Organisatie en Management is net ten einde. Julie heeft me gevraagd, of ik een blog zou willen schrijven. Over hoe ik het online lesgeven ervaar en hoe ik dit combineer met mijn gezin. Natuurlijk wil ik dat. Meerdere keren ben ik in mijn pen gekropen, en evenveel keren heb ik ze terug weggelegd. Corona mag dan wel een impact hebben op het lesgeven, maar het zorgt er ook voor dat er echt niets spannends in mijn gezin gebeurt.

Writers-block

Woensdagochtend 24 maart, bleef Julie opnieuw even hangen na de les. Ze vroeg of het lukte om de blog te schrijven. Ik moest toegeven dat het me niet echt lukt. Want ondertussen is online lesgeven al zo’n gewoonte geworden, en mijn jongste van 8 gaat nog steeds dagelijks naar school. 

Een uur later, is er de persconferentie na het Overlegcomité: alle basisscholen gaan een week vervroegd dicht! Even, héél even, verdenk ik Julie ervan om banden met Alexander De Croo te hebben. Zo heb ik plots tòch stof om over te schrijven.

Een huis vol

Even voor alle duidelijkheid: ik heb 3 kinderen. Mijn dochters Nolwenn (17 jaar) en Mila (14 jaar) gaan sinds november slechts 2 dagen per week naar school. Tijdens hun afstandsonderwijs hebben ze mij niet al te vaak nodig. Arthur (8 jaar), ons “dessertkindje” zit bij het verschijnen van dit artikel. Afstandsonderwijs was dit schooljaar nog niet aan de orde voor hem, tot nu dus. Mijn man, de studenten van OM kennen hem als “mijn Fransman”, werkt sinds enkele weken ook weer fulltime thuis. Onnodig om te zeggen dat het in huis deze week erg druk is. 

Plannen, plannen, plannen…

De eerste dagen na de aankondiging van de vervroegde Paasvakantie, neem ik het nieuws gelaten op. Geen tijd om wakker te liggen van hoe ik alles ga plannen. Maar zondag slaat de paniek licht toe. Ik kan toch niet mijn zoontje van 8 continu voor een schermpje plaatsen? Ik plan dat ik maandag alleen in de ochtend mijn lessen voorbereid, en in de namiddag leuke dingen ga doen met Arthur. Dinsdag heb ik een hele dag les en vergaderingen, dus vraag ik aan mijn ouders – nog frisse zestigers- om Arthur op te vangen. Ook woensdag namiddag maak ik tijd vrij. Donderdag heb ik 4 uur les, maar daarna is het hier groot feest : Nolwenn en Arthur zijn allebei jarig 🥳 Met een beetje geluk halen we dan zonder kleerscheuren vrijdag en het weekend. 

… die in het water vallen.

De planning is gemaakt, de week kan beginnen. Maandagmiddag zijn de lessen voorbereid en sta ik vertrekkensklaar om met Arthur naar de speeltuin te gaan. Dat was dan wel buiten de wil van … jawel, Arthur gerekend. Het is te warm, hij is wat moe, hij heeft dorst,… hij wil gewoon voor een schermpje zitten. Met de stapel werk die ik nog wil afwerken voor de vakantie, geef ik toe. Nee, ik voldoe niet aan het beeld van de ideale moeder. Gelukkig leeft Arthur zich de dag erna uit in de speeltuin met mijn ouders. Om ook woensdagnamiddag weer te gamen. En wat doet de moeder dan? Een blog voor OM schrijven. 😊

Knuffelmomentje

Gelukkig hebben we ’s avonds nog steeds ons momentje. Samen naar iets leuks kijken op TV. Samen mollen jagen, supporteren voor de Rode Duivels, of de deelnemers van The Floor Is Lava uitlachen wanneer ze spectaculair in de lava vallen 🥰 Voor bedtijd nog samen wat lezen in Matilda van Roald Dahl en de dag afsluiten met een dikke knuffel. Hij mag dan wel 8 jaar zijn geworden, hij blijft nog wel steeds mijn “dessertkindje”.