Tekst door Elisabeth Meerts – docent.

16 november: een dagje lesvrij voor onze studenten. Wij (docenten)  verzamelen in de campus Geel voor de vijfde editie van het hogeschoolcongres. Een dag waarop we ons laten inspireren om in de toekomst nog meer het verschil te maken. Een dag ook om contacten te leggen, collega’s van de hele Thomas More hogeschool terug te zien, te ontspannen en te genieten.

Verwendag in vliegtuigmodus

Ik word verwend. Van minuut één. Geen fiets en trein vandaag, maar een ‘service à domicile’: collega Béatrice komt me thuis ophalen. Een gezellige babbel, samen ook met collega Karen, en … hoera … vlot verkeer vanuit Antwerpen. Yes!

Bij het onthaal krijgen we meteen een mooi ‘inspiratieboekje’ om nota’s te nemen want uit ‘ de losse pols en de snelle kribbel groeien vaak de beste ideeën.’ Dat las ik deze week ook in de Standaard : wie het aandurft om zich tijdens bijeenkomsten volledig digitaal af te sluiten en de laptop en smartphone op vliegtuigmodus zet, wint aan concentratie en onthoudt zo veel meer.

Met mijn notitieboekje in de hand, een kopje thee en nog wat lekker fruit, heb ik de energie én de zin om er tegenaan te gaan! 

Expect to discover more

Ik begin met een workshop rond ‘Meer talen(t) in Thomas More’, over meertalige jongeren en de waardering van die taalrijkdom, door collega’s van Logopedie, Antwerpen en lerarenopleiding Mechelen. OM kan rolmodel spelen: daar kunnen studenten hun thuistaal inbrengen en voor ECTS punten laten gelden (mits een test van en in die taal).

Volgende lezing: de keynote, Eric Slaets van de Fontys hogeschool ICT: ‘Hoe leid je studenten op voor een onzekere toekomst?’ Geen colleges, geen punten, geen lesroosters, geen docenten, alleen coaches en heel gemotiveerde studenten die zelf hun leerdoelen bepalen! Vernieuwend, inspirerend, dat zeker en vast wel, maar misschien een typisch Nederlands model?? Hier bekostigen studenten, al is het gedeeltelijk, hun studies zelf, en zijn ze dus sowieso heel betrokken. Stof tot nadenken!

Effe pauze 

Tijd voor de lunch: originele broodjes, zelfs quiches en heerlijke dessertjes! De verwennerij houdt niet op.  En leuk om op collega’s te botsen die ik al een tijdje niet meer gezien heb, omdat ze in een andere campus werken.

Wees volmaakt … maar niet perfect

Wat nu? Ik had me niet meer voor een middagsessie ingeschreven. Maar mijn buikgevoel dreef me naar de sessie van Tom Schellekens. ‘Wees volmaakt… maar niet perfect’. We hadden het van algemeen directeur Machteld Verbruggen in de opening gehoord dat we de lat hoog moeten leggen, voor onszelf en de studenten. Volmaakt zijn, vol zijn van iets, dat je dan kan delen met anderen. Tom voert ons met veel inspiratie en vuur door de Bijbelse tekst van de ‘Bruiloft van Kana’. Ik kom er met veel energie buiten, en velen met mij.