3 maanden Jakarta

(Tekst Tycho Torfs – Student 3e jaar Office Management)

Gedurende lange tijd keek ik al uit naar het laatste semester van mijn bacheloropleiding Intercultural Relations Management. Dat semester bestaat immers uit een internationale stage. Ik heb hiervoor een plaats bij Flanders Investment & Trade (FIT), het internationaal handelsagentschap van de Vlaamse Overheid, kunnen bemachtigen. Meer bepaald bij hun kantoor in Jakarta, Indonesië.

Een land in groei

Indonesië heeft de voorbije jaren een indrukwekkende economische groei gerealiseerd en het land vertoont veel potentieel voor internationale investeerders. Bovendien is het FIT-agentschap in Jakarta een vrij klein kantoor dat direct gelinkt is aan de Belgische ambassade. Gezien mijn persoonlijke interesses en wensen was dit in mijn ogen de perfecte omgeving om gedurende 3 maanden aan de slag te gaan. Tenslotte spraken de Indonesische cultuur en de intense aanwezigheid van de Islam me erg aan. Nooit eerder verbleef ik immers in zo’n totaal verschillende omgeving.

Mijn professionele verwachtingen werden tijdens de stage ruimschoots ingelost. Ik heb erg veel bijgeleerd over de internationale zakenwereld en over de wereld van de diplomatie. Daarenboven ben ik erg tevreden dat ik ook op persoonlijk vlak een pak wijzer geworden ben. Het leven in Jakarta heeft me echt wel van mijn sokken geblazen. Ik geloof er steevast in dat diversiteit voor zowel elk individu als voor elke bevolkingsgroep een bron van wijsheid en vooruitgang kan vormen. Ik streef er dan ook naar culturele verschillen te erkennen, te respecteren en te waarderen. In Indonesië is gebleken dat dit in de praktijk echt wel lastig kan zijn.

Ik heb in mijn tijd bij FIT veel geleerd over hoe het land gerund wordt. Dat dit vaak op een corrupte, inefficiënte en onlogische manier gebeurt is een understatement. Voor een deel van de lokale bevolking leidde het tot erbarmelijke levensomstandigheden. De ecologische gevolgen zijn vandaag eveneens als ernstig te omschrijven. Voor een minderheid leidde het daarentegen tot aanzienlijke rijkdom. Ik kan me moeilijk een plaats inbeelden waar excessieve weelde en voor mij ongeziene armoede fysiek dichter bij mekaar liggen. Waar op de parking van een erg chique, Westers uitziend winkelcentrum Ferrari’s en Lamborghini’s geparkeerd staan, zie je hoe slechts meters verderop mensen tussen het afval en ongedierte leven.

De culturele en religieuze situatie in het land valt evenmin als optimaal te omschrijven. Indonesië, volgens haar grondwet een seculiere democratie, kampt nog steeds met religieuze discriminatie en extremisme. Zo heb ik van erg dichtbij een demonstratie van extreme moslims gezien tegen de gouverneur van Jakarta (gekend als “Ahok”), een Christen van Chinese afkomst.

Voorbij de groeipijnen

Groeipijnen zijn een logisch gevolg voor het land, dat op relatief korte termijn enorm getransformeerd is. Toch is het frustrerend om te zien hoe er niet steeds in het belang van het volk en het milieu gehandeld wordt. Wetende dat er doorheen de komende decennia in Azië en Afrika vele miljoenensteden zoals Jakarta bij zullen komen, hou ik mijn hart al een beetje vast. Indonesië kan dankzij het economische potentieel en de culturele en religieuze diversiteit in de nabije toekomst weliswaar nog steeds een erg mooi voorbeeld worden van hoe het wel moet.

Gelukkig was het ook een reis met veel heel mooie uitzichten die ik voor jullie in dit filmpje goot.