(Tekst door Leen Haesaert – @Leenhaesaert – docent)

Meet Ingrid. Een straffe madam die van netwerken weet. 

Knoop je jas dicht. Doe een das om. Was eerst je handen. Kam je haren. Recht je schouders. Spreek met twee woorden. En zeg u, u, u.

33 jaar geleden zingt de groep Doe Maar dit. Netwerk-wijsheid uit de prehistorie? De tekst gonst door mijn hoofd als Ingrid Hoffman (op twitter: @IngridHof) de klas binnenstapt. Ingrid komt ons over netwerken anno 2016  vertellen. Ik knoop mijn jasje dicht. En recht mijn schouders. Ik ben klaar voor haar workshop.

Ingrid is een professionele netwerker. Tegelijk is ze een ‘natural’.  Netwerken is haar tweede natuur. Mensen samenbrengen rond onderwerpen die ze gemeen hebben, vindt Ingrid top.

Alles draait om leren, elkaar vinden, passies delen. En pas later …. komt de rest. Zaken doen.

Waar hang je je naamkaartje, vraagt Ingrid ons. Euhmm, links? Of neen, liever rechts? Ingrid schudt een student de hand en zegt: ik wil je naam zien! Hangt je kaartje links? Dan wordt dit lastig. Hangt je naam rechts? Dan begroeten we elkaar in één vloeiende beweging. Logisch toch?

En dames, gaat ze verder, en ze zwaait met een klein blauw boekje. Dit is wat jonge meisjes vroeger in de ballroom bij zich hadden. Je schreef erin wie je had ontmoet, wat hij deed en of je hem nog wou ontmoeten. En je had het altijd bij je. Doén, benadrukt Ingrid. Boekje in de handtas én noteren. Heren, jullie ook!

Ingrid geeft aan netwerken een nieuwe schwung. Volgende week vertrekken we naar de beurs in Keulen. En we knopen onze jasjes nu al dicht, rechten onze schouders, hangen ons zelfgemaakte naamkaartje met een flair rechts. We wéten dat het zo moet.