De dans van taal: Een ode aan de poëzieweek

Poëzie, een wereld waar woorden dansen als schaduwen op het ritme van de ziel. Waar de kracht van taal de muren van het alledaagse doorbreekt.

Dit jaar staat de Poëzieweek in het betoverende thema ‘thuis’. Een oh zo simpel woord, maar gevuld met de complexiteit van onze emoties, herinneringen en verlangens. In 2024 opent de wereld van poëzie haar deuren om je uit te nodigen voor een reis naar de essentie van ‘thuis’.

Such delicacy with only a gaze leaves me fascinated
Although a lack of emotions can easily amaze, how come I’m always left anticipated?
Reading the room or reading between the lines, which one brings the most sense?
Passion to melancholy, tell me when it got so intense?
A spectacular form, so far-fetched
Peeping inside would cause a storm, let it be heartfelt.
Lord God, I can’t do it on my own. But you’ve been watching me, none of this is unknown.
Solitude offers me peace but my gratitude surpasses everything and can appease.
Lord God, I can’t do it on my own. But you’ve been watching me, none of this is unknown.
Solitude offers me peace but my gratitude surpasses everything and can appease.
I pour without restraints, I pray with complaints.
A space so safe and an embrace.
Identical to an enigma, I present to you my persona.

Geschreven door Laure, IRM

Thuis

Het thema van de poëzieweek is dit jaar ‘thuis’. Een woord dat vele richtingen op wijst en voor iedereen vaak een andere betekenis heeft, maar hoe dan ook op hetzelfde neerkomt. Het is een begrip dat betekenis vindt in de vezels van onze herinneringen, dromen en relaties. ‘Thuis’ is meer dan de fysieke structuur waarin we wonen. Het is een emotionele toevluchtsoord, een gevoel van verbondenheid en een spiegel van ons diepste zelf.

In ogen die vreemd waren, een blik vol vragen
Vond ik warmte en troost, geen behoefte aan klagen
Thuis is waar de lach weerklinkt in harmonie
In de armen van liefde, voel ik me vrij

Een huis van warmte, gebouwd op vertrouwen
Niet door bloed, maar door liefde beschouwen
Erfgoed van vragen, een puzzel onbekend
Speurend naar antwoorden, een mysterie ongekend

Mijn thuis, mijn haven, in het onbekende getij
Als een geadopteerd meisje, voel ik me vrij

Geschreven door Sasha, Event

Het is niet omdat ge sterk genoeg zijt om met de pijn om te gaan dat ge het verdient.

Onbespreekbaar, gekozen door Britt, Event

In een tijd waarin de wereld zich lijkt te haasten, biedt poëzie een stille ruimte. Om stil te staan, te voelen en te begrijpen wat ‘thuis’ werkelijk voor ons betekent. De Poëzieweek van 2024 nodigt ons uit om samen te komen. Samen komen en gedichten delen en de vele delen van ‘thuis’ te ontdekken door de kracht van taal.

Thuis, home
Hotspot voor de eeuwigheid,
Warm en teder omarmt het ons,
Knus en fijn, zoals het hoort,
Alles op maat, zoals je wilt,
Sluit je ogen en ontspan…
De plek om volledig jezelf te zijn.
Home, mijn thuis,
Voor ieder een oase van rust.

Geschreven door Miriam, HR

Poëzie voor dummies

• Kies een thema waarover je wilt dichten. Dit kan van alles zijn
• Schrijf woorden op
• Schrap alle bedachte poëtische woorden
• Gebruik metaforen
• Maak korte zinnen.

Opgelet! Je schrijft zelf wat je wilt en graag hebt. Behoor je niet in een vakje? Des te leuker!

‘Gelukkig zijn is…’ hoor ik wel eens.
Gelukkig zijn is vrienden om je heen hebben
Gelukkig zijn is kunnen doen wat jij wilt
Gelukkig zijn is iets waarvoor je kiest

Gelukkig zijn is …
maar wat is het nu juist?
Wie weet daar het antwoord op?

Gelukkig zijn is
Gelukkig zijn

Wat is dat nu eigenlijk?
Wat als ik dit nooit ga zijn?
Wat als ik het nooit ga zijn hoe anderen het beschrijven?

Maar ik weet wat gelukkig zijn is
Ik voel het elke dag weer

Elke keer als ik weer opsta
Elke keer opnieuw

Gelukkig zijn is de betekenis die je er zelf aan geeft. Gelukkig zijn is elke keer weer kunnen glimlachen. Gelukkig zijn is blij zijn met wat je hebt en wie je bent.

Gelukkig zijn is
af en toe eens ongelukkig zijn

Geschreven door Jolien (2022), Event

Gedichten van studenten

Wij, studenten van O&M, kunnen er af en toe ook wat van. De teksten/quotes die je hebt gelezen of nog leest zijn afkomstig van een aantal onder ons. Buiten zelf schrijven zijn we ook fan van gedichten en quotes van anderen…

Voor mekaar
Vroeger hield ik alleen van je ogen.
Nu ook van de kraaienpootjes ernaast.
Zoals er in een oud woord als meedogen meer gaat dan in een nieuw. Vroeger was er alleen haast

om te hebben wat je had, elke keer weer.
Vroeger was er alleen maar nu. Nu is er ook toen.
Er is meer om van te houden.
Er zijn meer manieren om dat te doen.

Zelfs niet doen is er daar één van.
Gewoon bij mekaar zitten met een boek.
Of niet bij mekaar, in’t cafè om de hoek.

Of mekaar een paar dagen niet zien
en mekaar missen. Maar altijd mekaar,
nu toch al bijna zeven jaar.

Herman de Coninck, gekozen door docent Nancy De Vogelaere

Neem zelf je schrijfmateriaal boven en haal de dichter in jezelf uit de schaduw. Schrijf jouw gedicht en laat het ons zeker lezen via een van onze sociale media kanalen!